زابل مرکز شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان است. این شهر در فاصله ۲۰۵ کیلومتری شمال شرقی شهر زاهدان جای دارد.شهر زابل از در ارتفاع ۴۸۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و در سرشماری سال ۱۳۹۵، ۱۳۴٬۹۵۰ تن جمعیت داشته‌است.
نام باستانی این شهر، زرنکا در کتیبه‌های هخامنشیان یکی از ساتراپی‌های مهم به‌شمار می‌رفته و دلیل آن نیز مالیاتی بوده که به دولت می‌پرداخته و وفق گزارش هرودوت پس از مصر و میانرودان در مرتبهٔ سوم بوده و افزون‌بر این، کوروش بزرگ هخامنشی به مردم این منطقه لقب یاری‌گر داده‌است. این سرزمین بعدها با ورود اقوام ایرانی دیگر که در متن‌های تاریخی به سکاه‌ها شهره بوده‌اند نام سکستان به خود می‌گیرد و این رخداد به ۲٬۱۲۵ سال پیش بازمی‌گردد.
شهر سوخته،قلعه چهل دختران زابل،قلعه رستم زابل،قلعه سه کوهه،دهانه غلامان،ارگ جلال آباد زابل (ارگ خان ملک کیانی)،ارگ محمد حسین خان نارویی،قلعه مچی،بانک ایران و انگلیس زابل،آسبادهای حوضدار،آتشکده کرکویه،ساختمان گمرک بلژیکی ها،قلعه کهک کهزاد زابل،کاروانسرای فرنگی زابل،مجموعه تپه های ژاله ای،تالاب هامون،کوه خواجه زابل،روستای قلعه نو،زیارتگاه بی بی دوست،فرودگاه زابل